Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 1923

 Η Δημοκρατική Παράταξη εξασφάλισε 237 έδρες. Ο Βενιζέλος αρνείται να αναμειχθεί στην πολιτική . Θα έρθει προσωρινά στην Ελλάδα για να συμβάλλει στη συμφιλίωση του λαού, ο οποίος θα κληθεί να αποφασίσει για το πολιτειακό.

18-19 Δεκεμβρίου 1923

•  Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 1923: Με στρατιωτική απόφαση οι Έλληνες Βασιλείς Γεώργιος Β' και Ελισάβετ εξορίζονται.
• Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 1923: Σήμερα, ο Βασιλιάς Γεώργιος Β' και η Βασίλισσα Ελισάβετ αναχώρησαν από τον Πειραιά για την Κωστάντζα της Ρουμανίας. Τους αποχαιρέτησε ο Πρωθυπουργός Γονατάς.

9-16 Δεκεμβρίου 1923

•  Κυριακή 9/12/23: Φιλοβασιλικό συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε στους Στύλους του Ολυμπίου Διός . Στο πλήθος μίλησαν οι Μ. Παυλόπουλος, Δ. Μπακάκος και Β. Κοζακίδης. Δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας έλεγχαν το πλήθος, καθώς υπήρχαν πληροφορίες ότι οπαδοί του Ι. Μεταξά θα δημιουργούσαν επεισόδια. Ομάδες συγκεντρωμένων κατευθύνθηκαν προς το Υπουργείο Στρατιωτικών και τα γραφεία της Επανάστασης στην οδό Ακαδημίας, όπου αιφνιδιαστικά προσπάθησαν να καταλάβουν το Υπουργείο Στρατιωτικών με πυροβολισμούς κατά της αστυνομίας και του στρατού. Ταυτόχρονα άρχισαν συγκρούσεις και στο Ζάππειο, ενώ ομάδες δημοκρατικών πολιτών κινήθηκαν προς το χώρο των επεισοδίων. Δυνάμεις ιππικού απώθησαν τους δημοκρατικούς. Ο απολογισμός των συγκρούσεων ήταν τραγικός με οκτώ νεκρούς και δεκαέξι τραυματίες.
• Πέμπτη 13/12/23: Σοβαρό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Διακόπηκαν οι διπλωματικές σχέσεις. Ανακλήθηκε ο πρέσβης μας.
• Παρασκευή 14/12/23: Ο Ελ. Βενιζέλος εύχεται από το Παρίσι οι εκλογές να αποτελέσουν την απαρχή ειρήνευσης και συμφιλίωσης των Ελλήνων.
• Σάββατο 15/12/23: Ο Πρωθυπουργός Γονατάς καλεί όλους τους Έλληνες να προσέλθουν στις κάλπες.
• Κυριακή 16/12/23: Οι εκλογές κατέληξαν σε προσωπικό θρίαμβο του μεγάλου απόντα, του Ελ. Βενιζέλου. Ο Βενιζέλος που ήταν υποψήφιος σε 20 εκλογικές περιφέρειες, εκλέχτηκε σε όλες. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων ανέδειξε 250 βουλευτικές έδρες σε σύνολο 397. Η Δημοκρατική Ένωση και οι Δημοκρατικοί Φιλελεύθεροι κατέλαβαν 135 έδρες. Τέλος εκλέχτηκαν 6 αντιβενιζελικοί ανεξάρτητοι, 3 αγροτικοί και 3 μουσουλμάνοι.

30 Νοεμβρίου-2 Δεκεμβρίου 1923

•  Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 1923: Συγκροτείται μεγάλο συλλαλητήριο για την επάνοδο του Βενιζέλου.
• Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 1923: Τα κόμματα της αντιπολίτευσης (Λαϊκό και Κόμμα Στρατού, Κόμμα Ελευθεροφρόνων, Συντηρητικό Κόμμα και Πολιτικός Συνασπισμός) δεν θα λάβουν μέρος στις εκλογές της 16ης Δεκεμβρίου.
• Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 1923: Ογκώδες συλλαλητήριο των οπαδών του Κόμματος των Φιλελευθέρων πραγματοποιήθηκε στους Στύλους του Ολυμπίου Διός με κύριο αίτημα την επιστροφή του Ελ. Βενιζέλου στη χώρα. Η συγκέντρωση ενέκρινε ψήφισμα προς τον Βενιζέλο, το οποίο διαβιβάστηκε στον ίδιο, στο Παρίσι.

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 1923.

 Πανδημοκρατικό συλλαλητήριο ζητά την κατάργηση της Βασιλείας και την ανακήρυξη της Δημοκρατίας.

20-21 Νοεμβρίου 1923

•  Τρίτη 20 Νοεμβρίου 1923: Μεγαλώνει το ρεύμα της δημοκρατίας. Πιθανότητα αναβολής των εκλογών.
• Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 1923: Αρχηγός της Δημοκρατικής Ένωσης ο Αλ. Παπαναστασίου.

13-15 Νοεμβρίου 1923.

•  Τρίτη 13/11/1923: Καταδίκες σε θάνατο στασιαστών αξιωματικών στη Δράμα.
• Πέμπτη 15/11/1923: Το Επαναστατικό Στρατοδικείο καταδίκασε σε θάνατο τους επικεφαλής του κινήματος Λεοναρδόπουλο, Γαργαλίδη και Ζήρα. Η ποινή σύμφωνα με πληροφορίες δεν θα εκτελεστεί. Ταυτόχρονα αποστρατεύθηκαν 8 στρατηγοί και 1276 αξιωματικοί. Επίσης επιβλήθηκε η ποινή της στέρησης της σύνταξης σε 2 υποστρατήγους (ο ένας είναι ο Ι. Μεταξάς), 8 συνταγματάρχες, 4 αντισυνταγματάρχες, 8 ταγματάρχες και 7 λοχαγούς.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 1923

 Ογκώδη δημοκρατικά συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις . Γίνεται έρευνα για τη συμμετοχή του Βασιλιά στο στασιαστικό κ.ίνημα.

1-4 Νοεμβρίου 1923

•  1/11/1923: Η απόφαση του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης για τους στασιαστές. Ο Ταγματάρχης Σακελλαρίου καταδικάστηκε σε θάνατο.
• 2/11/1923: Παραιτήθηκε, προαχθείς σε Υποστράτηγο ο Συνταγματάρχης Κονδύλης.
• 3/11/1923: Πλήρης εκκαθάριση των δημόσιων υπηρεσιών. Αναβάλλεται η ισοβιότητα και η μονιμότητα.
• 4/11/1923: Ο Μεταξάς διαφεύγοντας έφτασε στο Λονδίνο. Νέες καταδίκες σε θάνατο αξιωματικών του στρατιωτικού κινήματος από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης.

23-24 Οκτωβρίου 1923

•  Τρίτη 23 Οκτωβρίου 1923: Ο Γ. Κονδύλης, στον οποίο είχε ανατεθεί η διοίκηση των δυνάμεων του Επαναστατικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης, οδήγησε τις δυνάμεις του εναντίον του Συνταγματάρχη Ζήρα, Έτσι οι αντίπαλοι συναντήθηκαν στο «Νάρες» και ο Ζήρας υποχώρησε μετά τη σκληρή επίθεση του Κονδύλη. 
• Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 1923: Ογκώδες συλλαλητήριο εναντίον των στασιαστών και υπέρ της Επανάστασης. Συλλήψεις αξιωματικών και πολιτικών που εμπλέκονται στο κίνημα.

20-22 Οκτωβρίου 1923.

• Σάββατο 20/10/1923: Οι κινήσεις αντεπαναστατών στο στρατό μορφοποιούνται, μετά την προκήρυξη εκλογών για τις 2 Δεκεμβρίου. Φήμες αναφέρουν ότι οργανώνεται αντεπαναστατικό κίνημα με την ηγεσία των Υποστρατήγων Λεοναρδόπουλου, Γαργαλίδη και του Συνταγματάρχη Ζήρα. Πολιτικός αρχηγός φέρεται ο Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος μαζί με άλλους πολιτικούς και στρατιωτικούς συνεργάτες πλαισιώνει την ηγεσία των αντεπαναστατών, που κινούνται συνωμοτικά.
• Δευτέρα 22/10/1923: Τα ξημερώματα «κατ' εντολήν του στρατού» οι Υποστράτηγοι Λεοναρδόπουλος, Γαργαλίδης και Ο Συνταγματάρχης Ζήρας απέστειλαν προκήρυξη στις εφημερίδες, που ζητούσαν την διενέργεια εκλογών με διαφορετικό εκλογικό νόμο από αυτόν που αποφάσισε να εφαρμόσει η κυβέρνηση.  Στην προκήρυξη τονίζεται ότι ο εκλογικός νόμος που αποφασίστηκε να εφαρμοστεί από την κυβέρνηση, με εισήγηση του Υπουργού Εσωτερικών Γ. Παπανδρέου,  ευνοεί τα βενιζελικά κόμματα.

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 1923.

 Ο Αρχηγός του στόλου Χατζηκυριάκος παραιτήθηκε, γιατί θεωρεί ότι έληξε η αποστολή του.

9-14 Οκτωβρίου 1923.

•  Τρίτη 9 Οκτωβρίου 1923: Με τη δικαιολογία της απαγόρευσης οινοπνευματωδών ποτών, κλείστηκαν στην Κωνσταντινούπολη 5000 καταστήματα, κυρίως ελληνικά.
• Σάββατο 13 Οκτωβρίου 1923: Με σχετικές αποφάσεις της Επανάστασης καταργήθηκε η λογοκρισία.
• Κυριακή 14 Οκτωβρίου 1923: Η άρση του στρατιωτικού νόμου θα γίνει ταυτόχρονα με την προκήρυξη εκλογών.

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 1923

 Σήμερα το πρωί στις 11 τα κεμαλικά στρατεύματα εισήλθαν θριαμβευτικά στην Κωνσταντινούπολη. Ο Τούρκος Στρατηγός ίππευε το άλογο του υπό αιχμαλωσία Στρατηγού Κλαδά.

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 1923.

 Ο γνωστός ψευδοπατριάρχης Παπα-Ευθύμ εισόρμησε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και έπαψε αυθαίρετα έξι συνοδικούς και εγκατέστησε προσωρινό διευθύνοντα των Πατριαρχείων τον Επισκοπο Ροδόπολης.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 1923

 Πανηγυρισμοί στην Κέρκυρα λόγω της αποχώρησης των Ιταλών. Επιδικάστηκαν στην Ιταλία 50 εκατομμύρια λιρέτες.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 1923

 Ο Ιταλός πρόξενος ανακοίνωσε πως η Κέρκυρα θα εκκενωθεί στις 27 του μήνα.

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 1923

 Ο Αλ. Ζαΐμης δεν πρόκειται να πάρει μέρος στις εκλογές. Η προεκλογική δραστηριότητα των άλλων κομμάτων συνεχίζεται.

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 1923

 Η Διασυμμαχική επιτροπή στα Γιάννενα για την αναζήτηση των εγκληματιών της Κακαβιάς. Η επιτροπή θα μεταβεί και στα αλβανικά βουνά.

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 1923

 Βαρείς ιταλικοί όροι για να θεωρηθεί λήξαν το συμβάν της Κέρκυρας. Η Ελλάδα θα τους αποδεχθεί.

3-6 Σεπτεμβρίου 1923.

•  Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 1923: Αιχμαλωτίσθηκαν στην Κέρκυρα ο Νομάρχης και 10 αξιωματικοί και μεταφέρθηκαν σε ιταλικό πολεμικό. Καταλύθηκαν όλες οι αρχές και σκοτώθηκαν 30 πρόσφυγες από οβίδες του ιταλικού στόλου.
• Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 1923: Καταλήφθηκαν από τους Ιταλούς οι Παξοί και οι Αντίπαξοι. Πανελλήνιες αντιδράσεις για την κατάληψη της Κέρκυρας. Η Ελλάδα ζητάει ανακρίσεις για την ανακάλυψη των δολοφόνων.
• Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 1923: Η Ελλάδα έθεσε στη διάθεση της Κοινωνίας των Εθνών εγγύηση 50 εκατομ. λιρετών και αμοιβή ενός εκατομμυρίου για την ανακάλυψη και σύλληψη των δολοφόνων, οι οποίοι είναι Αλβανοί, όργανα του αλβανικού κομιτάτου «Κρόνος».

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 1923.

 Εξωφρενικές ιταλικές αξιώσεις για τη δολοφονία του Ιταλού αρχηγού της Επιτροπής των αλβανικών συνόρων. Ο ιταλικός στρατός κατέλαβε το νησί.

Κυριακή 31 Αυγούστου 1923.

 Οι Ιταλοί βομβάρδισαν την Κέρκυρα με μία μοίρα του ιταλικού στόλου. Τα ιταλικά πλοία βομβάρδισαν την πόλη με όλη την δύναμη πυρός που διέθεταν και υπήρξαν πολλά θύματα. Τέλος αποβιβάστηκε άγημα το οποίο και την κατέλαβε. Μετά την κατάληψη της πόλης οι Ιταλοί απέλασαν στην Αθήνα το νομάρχη.

Δευτέρα 27 Αυγούστου 1923

 Στην θέση Κακαβιά της Β. Ηπείρου βρέθηκαν δολοφονημένοι πέντε Ιταλοί, μέλη της διασυμμαχικής επιτροπής χάραξης συνόρων. Μεταξύ των δολοφονημένων ήταν και ο αρχηγός της αντιπροσωπείας υποστράτηγος Τελίνι. Η ελληνική κυβέρνηση εξέφρασε στον Ιταλό πρεσβευτή στην Αθήνα τη λύπη της και του ανακοίνωσε ΄πτι άρχισαν ανακρίσεις για τον εντοπισμό των δραστών. Η ιταλική κυβέρνηση δεν δέχθηκε τις εξηγήσεις της ελληνικής και γνωστοποίησε τις δικές της αξιώσεις, οι οποίες κρίθηκαν υπερβολικές και απορρίφθηκαν.

Κυριακή 26 Αυγούστου 1923

 Η Ελλάδα επικύρωσε την Συνθήκη Ειρήνης με νομοθετικό διάταγμα.

16 - 23 Αυγούστου 1923

•  16/8/1923: Δύο ληστές αιχμαλωτίζουν τρεις κυρίες, έξω από την Κηφισιά και ζητούν λύτρα για την απελευθέρωσή τους.
• 17/8/1923: Ο Γ. Καφαντάρης δηλώνει πως δεν πρόκειται να διαλυθεί το Κόμμα των Φιλελευθέρων.
• 19/8/1923: Η αγγλική κυβέρνηση απέρριψε το αίτημα της Συνέλευσης των Κυπρίων για ένωση με την Ελλάδα.
• 20/8/1923: Απεργιακό κύμα στην Αθήνα, Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να πατάξει τους απεργούς . Συγκροτήθηκε έκτακτο στρατοδικείο. Απελάθηκε ο κρατούμενος Αβραάμ Μπεναρόγιας στη Βουλγαρία.
• 23/8/1923; Άρχισε η εκκένωση της Κωνσταντινούπολης και από τα συμμαχικά στρατεύματα , μετά την επικύρωση της Συνθήκης Ειρήνης από την Εθνοσυνέλευση της Άγκυρας. Επίσης άρχισε και η εκκένωση της Ίμβρου και Τενέδου.

Δευτέρα 6 Αυγούστου 1923

 Ο Ζαΐμης αποφάσισε να ηγηθεί εθνικού συνασπισμού, ενόψει των εκλογών, ενώ ο αρχηγός της Επανάστασης Ν. Πλαστήρας, δήλωσε ότι η Επανάσταση θα παραδώσει την εξουσία σε κοινοβουλευτική κυβέρνηση.

Παρασκευή 3 Αυγούστου 1923

 Ο Βενιζέλος μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης, είπε ότι επιβάλλεται ο κατευνασμός των πνευμάτων και η ψυχική ενότητα. Ακόμη επιβάλλεται η διενέργεια ελεύθερων εκλογών, για να επανέλθει το πολίτευμα σε ομαλή τροχιά.

Σάββατο 28 Ιουλίου 1923

 Αρχίζει η απόλυση των εφέδρων.

Τρίτη 24 Ιουλίου 1923

 Οι Έλληνες αιχμάλωτοι που κρατάει ακόμα ο Κεμάλ, ανέρχονται σε 365 αξιωματικούς και 3.797 στρατιώτες.

Παρασκευή 20 Ιουλίου 1923.

 Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι επέμειναν για την ανάκτηση της Ανατολικής Θράκης, γιατί αυτή αποτελεί προκάλυμμα της Κωνσταντινούπολης. Ο Έβρος αποτελεί τα νέα σύνορα της Τουρκίας.

Τετάρτη 18 Ιουλίου 1923.

 Ανακοινώθηκε επίσημα ότι η υπογραφή της Συνθήκης της Ειρήνης ορίστηκε για της 24 Ιουλίου στη Λοζάνη.

Σάββατο 7 Ιουλίου 1923.

 Ο Βενιζέλος και ο Ισμέτ ενημερώνουν τη Διάσκεψη, με κοινή τους δήλωση, ότι επήλθε συμφωνία επί όλων των εκκρεμοτήτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 1923.

 Ελληνικά και τουρκικά στρατεύματα συγκρούονται στα Δαρδανέλια.

Τρίτη 3 Ιουλίου 1923.

 Ο Πατριάρχης Μελέτιος μετά την αναγκαστική του παραίτηση αναχωρεί για το Άγιον Όρος.

Παρασκευή 29 Ιουνίου 1923.

 Νέο ελληνικό διάβημα στη Σόφια για τη δράση των βουλγαρικών στρατευμάτων σε ελληνικά εδάφη.

Σάββατο 23 Ιουνίου 1923.

 Έναν μήνα μετά την συμφωνία ειρήνης στη Λοζάνη (26 Μαΐου) η Επανάσταση και η κυβέρνηση κλυδωνίζονται από την αδιαλλαξία του Αρχιστράτηγου Θ. Πάγκαλου και του Αρχηγού του Στόλου Α. Χατζηκυριάκο.

Η Τουρκία γνωρίζοντας την άψογη στρατιωτική προπαρασκευή της χώρας μας και μετά από πληροφορίες ότι ο ελληνικός στρατός θα πραγματοποιούσε επίθεση στο μέτωπο του Έβρου, υποχώρησε και δέχθηκε συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών.

Ο Ελ. Βενιζέλος και ο Υπουργός Εξωτερικών Αλεξανδρής γνωστοποίησαν τις εξελίξεις τηλεγραφικά στην Επανάσταση. ο Πλαστήρας και ο Γονατάς ευχαρίστησαν τον Βενιζέλο γιατί χάρη στις διπλωματικές αρετές του πρόσφερε «...εις την δοκιμασθείσα Ελλάδα έντιμον ειρήνη».

Οι αδιάλλακτοι όμως Πάγκαλος και Χατζηκυριάκος είχαν άλλη γνώμη. Θεώρησαν ότι ο Βενιζέλος τους στέρησε τη δόξα της νίκης και με τηλεγράφημα τους του δήλωσαν «Αποδεχόμενοι κατ' ανάγκην, χάριν της τιμής της Ελλάδος, ατυχή λύσιν, επειδή αύτη εγένετο κατά παράβασιν ρητής εγγράφου εντολής. Υπουργοί Εξωτερικών, Αρχηγοί Στρατού και Στόλου, πενθούντες από χθες, εκφράζουν την βαθείαν λύπην των, αίροντες εφεξής την προς την αντιπροσωπείαν εμπιστοσύνην».

Οι Πλαστήρας και Γονατάς έπρεπε από τη μία πλευρά να καθησυχάσουν τον Βενιζέλο και από την άλλη να συγκρατήσουν τους Πάγκαλο και Χατζηκυριάκο. Και τα κατάφεραν με πολύ κόπο και αλλεπάλληλες συσκέψεις με τους Αρχηγούς και τους Σωματάρχες, στις οποίες συμμετείχε και ο ίδιος ο Πλαστήρας. Ο Πάγκαλος πνέει μένεα εναντίον των Βενιζέλου, Πλαστήρα και Γ. Παπανδρέου. Τον Παπανδρέου τον θεωρεί «κύριον μοχλόν της ατίμου συνωμοσίας», ο οποίος «εξεμυάλισε τον ατυχή Πλαστήρα».

Ο Πλαστήρας διέταξε ευρεία αποστράτευση του Στρατού του Έβρου και αντικατέστησε τον Πάγκαλο με τον Αντιστράτηγο Μαυρομιχάλη. Ο Πάγκαλος παραιτήθηκε μετά την συμφωνία των Σωματαρχών και των Μεράρχων με τον Πλαστήρα σε σύσκεψη που έγινε στις 20 Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη.

Παρασκευή 22 Ιουνίου 1923.

 Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δηλώνει έτοιμος να παραιτηθεί, προκειμένου να διευκολύνει την ελληνοτουρκική συνεννόηση.

Τετάρτη 13 Ιουνίου 1923.

 Ανακοινωθέν της Επανάστασης απαγορεύει κάθε είδηση περί εκλογών, περί μεταβολής του πολιτεύματος και γενικά κάθε δημοσίευμα που διεγείρει την κοινή γνώμη.

Πέμπτη 7 Ιουνίου 1923.

 Ευρύτατη Εθνοσυνέλευση στη Λευκωσία ενέκρινε ψήφισμα, με το οποίο ζητείται η ένωση της Κύπρου με την Έλλάδα.

Τετάρτη 6 Ιουνίου 1923.

 Τα ελληνοτουρκικά σύνορα κανονίστηκαν οριστικά. Το σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ορίστηκε το μέσο του ρου του ποταμού Έβρου. Η Άγκυρα ανακάλεσε κάθε αντίρρηση για παραχώρηση στην Ιταλία του Καστελόριζου.

Τρίτη 5 Ιουνίου 1923.

 Νέα συνάντηση μεταξύ Βενιζέλου και Ινονού για τη διευθέτηση των διαφωνιών που προέκυψαν στο ζήτημα της αμνηστίας. Η ειρήνη θα υπογραφεί σε λίγες ημέρες. Στην Κωνσταντινούπολη, όμως, οι τουρκικές πιέσεις εναντίον του ελληνικού στοιχείου συνεχίζονται, όπως και οι συλλήψεις ομογενών.

Κυριακή 27 Μαΐου 1923.

 Συμφωνία ειρήνης στη Λοζάνη. Η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε αξίωση για αποζημίωση. Το Κάραγατς περιήλθε στην Τουρκία.

Σάββατο 26 Μαΐου 1923.

Συνάντηση των αντιπροσωπειών για την εξεύρεση συμβιβασμού για τις αποζημιώσεις. Ανησυχίες από τις διαδόσεις για την έναρξη εχθροπραξίων μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Παρασκευή 25 Μαΐου 1923.

 Μετά την αναδιοργάνωση του Στρατού του Έβρου, η κυβέρνηση, η Επανάσταση και η στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδας προσανατολίζονται στην κήρυξη νέου πολέμου εναντίον της Τουρκίας, για την κατάληψη της Α. Θράκης.

Στην Ελλάδα επικρατεί ανησυχία σχετικά με το αν η απόφαση της στρατιωτικής ηγεσίας να προπαρασκευάσει πόλεμου κατά της Τουρκίας, υπηρετεί την ειρήνη και τα συμφέροντα των δύο χωρών.

Τρίτη 22 Μαΐου 1923.

 Διάβημα των Συμμάχων προς την ελληνική κυβέρνηση να αποφεύγει τις εκδηλώσεις που θα έδιναν την εντύπωση φιλοπόλεμης διάθεσης, γιατί δυσκολεύτηκαν οι ειρηνευτικές προσπάθειες στη Λοζάννη.

Τρίτη 15 Μαΐου 1923.

 Μακρά συνεργασία του Βενιζέλου με τον Ισμέτ στη Λοζάνη, για θέματα που αφορούν στις ελληνοτουρκικές διαφορές. Σε περίπτωση διαφωνίας, το θέμα των αποζημιώσεων θα συζητηθεί στη Διάσκεψη.

Σάββατο 12 Μαΐου 1923.

 Υπογράφηκε η σύμβαση για την ελεύθερη σερβική ζώνη στη Θεσσαλονίκη.

Τρίτη 8 Μαΐου 1923.

 Καταλήφθηκε και απογυμνώθηκε από τις τουρκικές αρχές το υποκατάστημα της Τράπεζας Αθηνών στην Κωνσταντινούπολη. Θα καταληφθούν και άλλες τράπεζες. Ανησυχία των συμμάχων στην Κωνσταντινούπολη. 

Τρίτη 1 Μαΐου 1923.

 Οι Τούρκοι απορρίπτουν όλες τις προτάσεις των Συμμάχων στη Λοζάννη.

Δευτέρα 30 Απριλίου 1923.

 Εγκαινιάστηκε ο πρώτος προσφυγικός συνοικισμός στην Αθήνα, στο τέρμα Παγκρατίου.

Παρασκευή 27 Απριλίου 1923.

 Λύθηκε το ζήτημα των Στενών των Δαρδανελίων, στη Διάσκεψη της Λοζάννης. Συμφωνεί και η Ρωσία.

Τετάρτη 25 Απριλίου 1923.

 Αναβλήθηκε, λόγω διαφωνίας, η συζήτηση για τα σύνορα της Θράκης στη Διάσκεψη της Λοζάννης.

Δευτέρα 9 Απριλίου 1923.

 Η ελληνική κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε προς τους Συμμάχους και την Κοινωνία των Εθνών για την τραγική κατάσταση που βρίσκονται οι Έλληνες αιχμάλωτοι των Τούρκων.

Παρασκευή 6 Απριλίου 1923.

 Νέα διάσκεψη στη Λοζάννη. Θα παραστούν και Τούρκοι αντιπρόσωποι.

Πέμπτη 5 Απριλίου 1923.

 Συνεχίζεται η άφιξη αιχμαλώτων και πολιτικών ομήρων από τη Σμύρνη. Όλοι μαρτυρούν με τα μελανότερα χρώματα τα φρικιαστικά μαρτύρια, τα οποία υπέστησαν κατά την αιχμαλωσία τους, από τους Τούρκους.

Τετάρτη 4 Απριλίου 1923.

 Παραιτήθηκε ο Υπουργός Παιδείας Σιώτης και αντικαταστάθηκε από τον Γόντικα.

Κυριακή 25 Μαρτίου 1923.

 Ολοκληρώθηκε το έργο της προδιάσκεψης του Λονδίνου. Οι περισσότερες από τις τουρκικές αντιπροτάσεις έγιναν δεκτές.Απομένει το θέμα των αποζημιώσεων.

Σάββατο 24 Μαρτίου 1923.

 Αρχίζει και πάλι η ανταλλαγή των στρατιωτικών αιχμαλώτων και ομήρων.

Τρίτη 20 Μαρτίου 1923.

 Στο τουρκικό αντισχέδιο για την ειρήνη ζητείται να καθοριστούν τα ελληνοτουρκικά σύνορα στη Θράκη, στο μέσο του ρου του ποταμού Έβρου. Επίσης να συμπεριληφθεί και το Γαϊδουρονήσι στο σχέδιο της Λοζάνης, εκτός από την Ίμβρο και την Τένεδο.

Κυριακή 11 Μαρτίου 1923.

 Ναυάγιο στον Σαρωνικό. Το ρυμουλκό «Αλέξανδρος Ζ», πλήρες αξιωματικών και ναυτών, βυθίστηκε. Περισσότερα από 150 τα θύματα.

Πέμπτη 8 Μαρτίου 1923.

 Η Άγκυρα απέρριψε το σχέδιο ειρήνης των Συμμάχων, επειδή θίγεται η ανεξαρτησία της Τουρκίας. Οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν.

Κυριακή 4 Μαρτίου 1923.

 Η κεμαλική κυβέρνηση υπέβαλε αντιπροτάσεις με τις οποίες ανατρέπονται οι συμφωνίες της Λοζάννης.

Σάββατο 3 Μαρτίου 1923.

 Παραιτήθηκε ο Υπουργός Επισιτισμού Εμπειρίκος. Τον αντικατέστησε ο Χατζηκυριάκος.

Πέμπτη 1 Μαρτίου 1923.

•  Αρχίζει από σήμερα η εφαρμογή του Γρηγοριανού ημερολογίου.
• Η ελληνική κυβέρνηση ανέστειλε την ανταλλαγή αιχμαλώτων και ομήρων, γιατί οι Τούρκοι παρασπονδούν και διώχνουν του ομογενείς από τον Πόντο και τις άλλες περιοχές.

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 1923.

 Οι Σύμμαχοι αποφάσισαν να αποσύρουν τα πολεμικά τους πλοία από την Σμύρνη. Εγκρίθηκε το ελληνικό αντισχέδιο για την ελεύθερη σερβική ζώνη στη Θεσσαλονίκη.

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 1923.

 Αρχίζει η ανταλλαγή αιχμαλώτων. Οι Τούρκοι κρατούν 4 Έλληνες στρατηγούς, 400 ανώτερους αξιωματικούς, 1.900 κατώτερους αξιωματικούς και 52.000 οπλίτες.

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 1923.

 Η Επανάσταση θα μείνει μέχρι να υπογραφεί η Συνθήκη Ειρήνης. Ο αρχηγός της Πλαστήρας θα αποχωρήσει από το στρατό, αλλά και από την Ελλάδα, διότι μπορεί να θεωρηθεί εμπόδιο στη μετεπαναστατική κατάσταση.

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 1923.

•  Οι Τούρκοι αίρουν την απαγόρευση εισόδου στο λιμάνι της Σμύρνης των συμμαχικών πολεμικών πλοίων.
• Η Άγκυρα θέτει θέμα αυτονόμησης των νησιών του Αιγαίου, που βρίσκονται κ οντά στις τουρκικές ακτές.

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 1923.

 Η Τουρκία θα υποβάλλει στους Συμμάχους δικό της σχέδιο για την ειρήνη, με ορισμένες διεκδικήσεις. Σε γαλλικό πλοίο ανακαλύφθηκε φορτίο τηλεβόλων, ναρκών και πυρομαχικών, κάτω από στρώμα γαιανθράκων. Τα όπλα προορίζονταν για τους τον τουρκικό στρατό της Θράκης.

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 1923.

 'Εληξαν οι συνομιλίες της Λοζάννης για την Εγγύς Ανατολή. Οι Τούρκοι παραμένουν προκλητικοί.

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 1923.

 Η Διάσκεψη της Λοζάννης ναυαγεί ,λόγω της τουρκικής αδιαλλαξίας. Δεν αποκλείεται η επανάληψη των διαπραγματεύσεων. Η ανακωχή παρατάθηκε αυτομάτως.

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 1923.

 Ιδρύεται η Γεωργική Τράπεζα με υποκαταστήματα σε πόλεις που έχουν πληθυσμό πάνω από 5000 χιλιάδες κατοίκους.

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 1923.

 Το σχέδιο της Συνθήκης Ειρήνης διανεμήθηκε στις αντιπροσωπείες των συμμάχων στη Λοζάνη. 

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 1923.

 Υπογράφηκε σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών, των αιχμαλώτων και των πολιτικών ομήρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Από την ανταλλαγή των πληθυσμών εξαιρέθηκαν οι μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης. 380.000 Τούρκοι αποχώρησαν από την Ελλάδα και 150.000 Έλληνες αποχώρησαν απο περιοχές της Μ. Ασίας.

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 1923.

 Οι Τούρκοι προετοιμάζονται στην Ανατολική  Θράκη, μεταφέροντας στρατιώτες από την Μ. Ασία.

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 1922.

 Παμπροσφυγική διαμαρτυρία για τη άδικη απόφαση περί ανταλλαγής των πληθυσμών.

1. Οι Σέρβοι ζητούν μέρος του λιμανιού της Θεσσαλονίκης για το εμπόριό τους, χωρίς να θίγεται η ελληνική κυριαρχία.
2. Δημοσιεύθηκε Διάταγμα της Επανάστασης, με το οποίο χορηγείται γενική αμνηστία. Η Επανάσταση «αμνηστεύει άπαντα τα πολιτικά αδικήματα απλά ή σύνθετα, τα λοβόντα χώραν μέχρι της ημέρας της δημοσιεύσεως της παρούσης, πλην εάν εξεδόθη περί αυτών καταδικαστική απόφασις, ήτις διατηρεί την ισχύν της».